کرت کوبین موسیقی دان و خواننده گروه مشهور نیروانا بود که یکی از برترین صداهای تاریخ موسیقی جهان به حساب می‌آید. او در سال ۱۹۸۵ به همراه کریست ناواسلیک، گروه نیروانا را بنیان گذاری کرد و اولین آلبوم آنها در سال ۱۹۸۹ با نام “بلیچ” به بازار آمد.
کرت کوبین در ۲۰ فوریه ۱۹۶۷ در بیمارستان گریز هاربر ابردین به دنیا آمد. در زمان تولد او خانواده‌اش در هوکوام، شهر کوچکی در ۱۴۰ کیلومتری جنوب غربی سیاتل در ایالت واشنگتن ساکن بودند. مادرش وندی اکانر، پیشخدمت و پدرش دانلد کوبین، مکانیک بود. زمانی که کرت شش‌ماهه بود خانواده‌اش به ابردین نقل مکان کردند.
کرت در ابتدا به موسیقی گروه‌هایی همچون بیتلز و مانکیز علاقه داشت ولی پس از مدتی به کیس، پیستولز، بلک سبت و کلَش علاقه‌مند شد. او در روز تولد ۱۴ سالگی‌اش اولین گیتارش را هدیه گرفت و پس از آن‌که فقط یک جلسه نزد شخصی برای آموزش رفت، به شیوه خودش و بدون آموزگار شروع به نواختن کرد.
کرت کوبین در سال ۱۹۸۵ از طریق دوستش رابرت ناواسلیک با کریست ناواسلیک آشنا شد که مانند خودش طرفدار موسیقی پانک بود. در همان زمان کوبین در گروه فیکال مَتِر عضو بود که اولین گروه او محسوب می‌شد. مدتی بعد و پس از آن‌که کوبین چندبار ایدهٔ تشکیل یک گروه موسیقی را مطرح کرد، ناواسلیک با پیشنهاد او موافقت کرد.
در سال ۱۹۸۵کرت کوبین و کریست در ابتدا گروهی با نام “د استیف وودیز” تشکیل دادند که کوبین در آن نوازندهٔ درامز بود، ناواسلیک باس می‌زد و افراد مختلفی هم به‌عنوان خواننده و گیتاریست با آنها همکاری می‌کردند. آنها با همان سرعتی که خواننده و گیتاریست عوض می‌کردند نام‌شان را هم عوض می‌کردند و این قبل از آن بود که کوبین خواننده و گیتاریست اصلی گروه شود. زمانی که نام‌شان را به “اسکید راو” تغییر دادند ترکیب ۳ نفره ثابت شده بود و آرِن بارکهارد به عنوان درامر به کرت و کریست پیوسته بود. در سال ۱۹۸۶ بارکهارت جای‌اش را به چد چنینگ داد و در سال ۱۹۸۷ نیروانا به‌عنوان نام ثابت گروه انتخاب شد.
نیروانا اولین آلبوم استودیویی‌اش با نام بلیچ را در ژوئن ۱۹۸۹ روانهٔ بازار کرد. پس از انتشار بلیچ یک تور در سطح ایالات متحده و اولین اجرای خارج از آمریکایشان را در نیوکاسل انگلستان برگزار کردند. گروه با درامرهای مختلف کار کرد تا این‌که دیو گرول به نیروانا پیوست. در سپتامبر ۱۹۹۱ گروه آلبوم مهم نیست را به بازار عرضه کرد. این آلبوم برای نیروانا به موفقیتی بزرگ تبدیل شد و فقط در آمریکا بیش از ۱۰٬۰۰۰٬۰۰۰ و در سطح بین‌المللی ۲۶٬۰۰۰٬۰۰۰ نسخه از آن به فروش رسید. مهم نیست دنیای موسیقی راک را متحول کرد و گرانج و پانک راک را به جریان اصلی موسیقی راک تبدیل کرد.
در فوریهٔ ۱۹۹۲کرت کوبین با کورتنی لاو که در آن زمان حامله بود ازدواج کرد و شش ماه بعد صاحب دختری به نام فرنسیس بین شدند. کوبین نام فرنسیس را به‌خاطر علاقه‌اش به فرنسیس مک‌کی، خوانندهٔ گروه اسکاتلندی وَزلینز برای دخترش انتخاب کرد. کرت و کورتنی هردو در آن زمان معتاد به هروئین بودند گرچه لاو بعداً ادعا کرد زمانی که متوجه شده باردار است اعتیادش را کنار گذاشته‌است.
در ژوئیه سال ۱۹۹۳ پلیس بعد از آن‌که در جریان یک دعوای خانوادگی قرار گرفت کرت کوبین را بازداشت کرد. لاو به پلیس گفته بود که لیوانی را به سمت صورت کوبین پرتاب کرده و کوبین او را هُل داده، روی زمین انداخته و می‌خواسته خفه‌اش کند. آنها پس از انتقال او به زندان کینگ کانتری واشنگتن، به دلیل فقدان شواهد و مدارک کافی و با پرداخت وثیقهٔ ۹۵۰ دلاری آزادش کردند.
هم‌زمان با تور موسیقی که گروه نیروانا در سال ۱۹۹۴ در اروپا برگزار کرد کوبین فرصت آن را می‌یافت تا زمان استراحتش را همراه با خانواده‌اش در شهرهای مختلف کشورهای اروپایی سپری کند. در ۳ مارس ۱۹۹۴ کوبین در سوئیت شمارهٔ ۵۴۱ هتلی در رم ایتالیا براثر استفاده هم‌زمان الکل و دارو به کُما رفت. حدود ساعت ۵: ۳۰ بامداد روز بعد زمانی که کورتنی لاو از خواب بیدار شد کوبین را بی‌هوش در کف اتاق یافت. لاو او را به بیمارستان رساند و به‌این‌ترتیب کوبین از مرگ نجات پیدا کرد.
در بعدازظهر یکشنبه ۴ آوریل کرت کوبین به همراه ۲ شخص ناشناس در رستوران کاکتوس حوالی مدیسون پارک سیاتل دیده‌شده بود. بانویی که در آنجا حضور داشته بعداً گفته بود که کوبین را در حالی که داشته ته بشقابش را لیس می‌زده دیده‌است. صاحب رستوران هم گفته زمانی که کوبین خواست پول غذایش را پرداخت کند متوجه شد که کارت اعتباری‌اش مسدود شده‌است.
جسد کرت کوبین حدود ساعت ۸: ۴۰ بامداد جمعه ۸ آوریل ۱۹۹۴ (سه روز پس از مرگش) در گُلخانهٔ بالای گاراژ خانه‌اش در مجاورت دریاچهٔ واشنگتن، توسط برق‌کاری به نام “گَری اسمیت” که برای نصب تجهیزات ایمنی به منزل کوبین رفته بود پیدا شد. زمانی که اسمیت به خانهٔ کوبین مراجعه کرد و کسی در را نگشود به گشت‌زنی در اطراف منزل و سرک کشیدن به داخل، از میان پنجره‌ها مشغول شد. او ابتدا فکر کرد جسد کوبین چیزی شبیه به مجسمهٔ یک مانکن است که روی زمین افتاده ولی پس از دیدن خونی که از گوش جنازه روی زمین ریخته بود متوجه ماجرا شد و با پلیس تماس گرفت. طبق اظهارات اسمیت، تفنگ ِ ساچمه‌زنی روی قفسهٔ سینه و لوله‌اش به سمت چانهٔ جسد قرار داشته‌است. به خاطر این‌که صورت جسد متلاشی شده بود پلیس سیاتل پس از انگشت‌نگاری از آن اعلام کرد که جنازه متعلق به کرت کوبین است.
خودکشی مشکوک وی موجی از شوک روانی در میان میلیون‌ها تن از هواداران موسیقی راک بَرپا کرد. شبکهٔ اِم‌تی‌وی پخش برنامه‌های معمولش را قطع کرد و بینندگانش به ناگاه تصویر کرت لادر را روی صفحهٔ تلویزیونشان مشاهده کردند که با حالتی محزون خبر مربوط به مرگ کوبین را اعلام کرد. در سیاتل هزاران نفر از هوادارانش گرد هم آمدند و با روشن کردن شمع و آوازخوانی یاد او را گرامی داشتند. هواداران طی تماس‌های مکرر با ایستگاه‌های رادیویی محلی از آنها خواسته بودند که در مورد مراسم شبانهٔ دعا و شمع افروختن شنبه‌شب اطلاع‌رسانی کنند. بخشی از جمعیت آشفته با سردادن سرودهای اعتراضی و آتش زدن پیراهن‌هایشان با نیروهای پلیس درگیر شدند. آنها هم‌چنین نوار کاستی را که در آن کورتنی لاو متن خودکشی منتسب به کوبین را قرائت کرده‌بود گوش می‌کردند.
در آمریکا، استرالیا، ژاپن و چندین کشور اروپایی نوجوانان و جوانان دست به خودکشی زدند و تا هفته‌ها بعد تصاویر کرت کوبین در تلویزیون‌های آمریکا و ترانه‌هایش در رادیوهای این کشور مرتباً پخش می‌شد. تابیتا سورن خبرنگار اِن‌بی‌سی که قبل از آن‌که جسد کوبین را از گلخانهٔ محل مرگ‌اش خارج کنند در آنجا حضور یافته‌بود مواردی مانند تجمع هواداران در محل و بهت و حیرت‌شان، کورتنی لاو که متن نامهٔ خودکشی را با صدای بلند برای آنها می‌خواند و بیرون کشیدن جنازه کوبین را در گفتگوی‌اش با اِم‌تی‌وی به خاطر می‌آورد.
مدت کوتاهی پس از مرگ کرت کوبین، سایر اعضای گروه یک ترانه ناتمام را منتشر کردند و چند آلبوم برگزیده آثار و قطعات منتشرنشده تحت نام نیروانا منتشر شد. آلبوم آنپلاگد نیروانا که ۷ ماه پس از مرگ کوبین منتشر شد فقط در آمریکا بیش از ۵ میلیون نسخه فروش کرد، در ۷ کشور به صدر جدول پرفروش‌ترین‌ها راه یافت و جایزهٔ گرمی بهترین آلبوم آلترنتیو سال را از آن خود کرد.
مجلهٔ رولینگ استون در سال ۲۰۰۳ و در رده‌بندی ۱۰۰ گیتاریست برتر تمامی دوران، کرت کوبین را در رتبه ۱۲ قرار داد. رولینگ استون هم‌چنین در رده‌بندی ۱۰۰ خوانندهٔ برتر تمامی دوران، جایگاه ۴۵ ام را به کوبین اختصاص داده‌است.
